با کودکی که از دیوار راست بالا می‌رود، چه کنیم؟

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، دکتری روانشناسی و مدرس دانشگاه فرهنگیان چهارمحال‌وبختیاری با اشاره به اینکه کودکان بیش‌فعال جنب و جوش بالایی دارند، گفت: بیش‌فعالی خفیف نیاز به درمان خاصی ندارد و والدین می‌تواند این مسئله را مدیریت کنند.

پروین فرج‌زاده در خصوص علائم بیش‌فعالی در کودکان، اظهار کرد: معمولا برای اینکه کودکی را بیش‌فعال بنامیم، باید این کودک دارای حداقل 6 علامت از این اختلال باشد و این علائم بیش از 6 ماه در کودک و یا حتی فرد بزرگسال وجود داشته باشد، والدین اختلال بیش‌فعالی را با شیطنت، بازیگوشی و لجبازی در کودکان اشتباه نگیرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دکتری روانشناسی و مدرس دانشگاه فرهنگیان اضافه کرد: معمولا کودکان بیش‌فعال در انجام فعالیت‌های روزمره از جمله انجام تکالیف درسی تمرکز کافی ندارند و با کوچکترین محرک ملایم در محیط تمرکز خود را از دست می‌دهند و دچار حواس‌پرتی می‌شوند، این علائم ممکن است در فرد بزرگسال در محیط کار و تحصیل نیز وجود داشته باشد.

وی با بیان اینکه کودکان بیش‌فعال به‌شدت فراموشکار هستند، گفت: به طور مثال اگر دستورالعملی را برای انجام کار به فرد بیش‌فعال بدهید، آن فرد فقط مرحله اول را به خاطر می‌سپارد و در انجام مابقی مراحل دستورالعمل خواسته شده ناتوان است، اغلب کودکان بیش‌فعال وسایل خود را گم می‌کنند و این مسئله والدین را آزرده‌خاطر می‌کند.

فرج‌زاده اضافه کرد: زمانی‌که با کودکان بیش‌فعال صحبت می‌کنید، این افراد نمی‌توانند با دقت به حرف‌های شما گوش کنند، این مسائل در روند تحصیل کودک تاثیرات مخربی دارد.

این روانشناس با اشاره به اینکه کودکان بیش‌فعال جنب و جوش بالایی دارند، عنوان کرد: انتظار کشیدن برای کودک و بزرگسال بیش‌فعال بسیار سخت است، این افراد اگر مجبور شوند برای مدتی در صف منتظر بمانند، قطعا نوبت را به هم می‌ریزند، همچنین این کودکان معمولا دست به کارهایی می‌زنند که تا حدودی عجیب است، به طور مثال از دیوار بالا می‌روند، به اثاثیه آسیب وارد می‌کنند و وسایل را به هم می‌ریزند.

وی افزود: زمانی‌که از فرد یا کودک بیش‌فعالی سوال پرسیده شود، قبلا از اتمام سوال به شما پاسخی بی‌ربط می‌دهد و اجازه نمی‌دهد سوال خود را به طور کامل از وی بپرسید، اصولا کودکان بیش‌فعال حاضرجواب هستند و بیش از اندازه صحبت می‌کنند، این کودکان گاهی کلاس درس را نیز به هم می‌ریزند.

فرج‌زاده با بیان اینکه علل اصلی شکل‌گیری اختلال بیش‌فعالی ناشناخته است، یادآور شد: اما مسائل ژنتیکی و دوران بارداری مادر در بیش‌فعالی کودک تاثیرگذار است، مادرانی که تجربه تنش، اضطراب و افسردگی را در دوران بارداری خود دارد، کودکان آن‌ها معمولا دچار این اختلال هستند، همچنین پس از تولد فرزند آشفتگی محیط، نابسامانی خانواده و ... نیز در شکل‌گیری این اختلال در کودک موثر است.

مدرس دانشگاه فرهنگیان با تاکید بر اینکه بیش‌فعالی خفیف نیاز به درمان خاصی ندارد و والدین می‌تواند این مسئله را مدیریت کنند، خاطرنشان کرد: والدین در مواجه با رفتار این علائم در کودک باید صبور باشند و کودک به مرور زمان درمان می‌شود.

وی تاکید کرد: اما اگر این علائم در کودک شدید باشد و نسبت به درمان کودک بیش‌فعال بی‌توجهی صورت بگیرد، قطعا کودک در آینده دچار آسیب می‌شود، اولین تهدید برای کودک بیش‌فعال ترک تحصیل است، اگر بیش‌فعالی در کودک درمان نشود، ممکن است کودک در آینده برای دست‌یابی به آرامش موقتی به سوی اعتیاد کشیده شود.

فرج‌زاده با اشاره به اینکه در موارد حاد بیش‌فعالی در کودکان تجویز دارو توصیه می‌شود، توضیح داد: داروی ریتالین برای بسیاری از کودکان بیش‌فعال تاثیرگذار است، اما در برخی از موارد این کودکان نیاز به مصرف داروهای متفاوت‌تر دارند، برخی از کودکان پس از مصرف مدت کوتاهی دارو، اختلالشان درمان می‌شود، اما درصد کمی از این  کودکان باید تا بزرگسالی درمان دارویی را ادامه دهند.

این روانشناس اضافه کرد: برای درمان اختلال بیش‌فعالی خانواده درمانی، دارو درمانی، مداخله روانشناسی، مشاوره و ... توصیه می‌شود، اگر کودک بیش‌فعال درمان نشود، در بزرگسالی مستعد افسردگی و ناسازگاری در جامعه می‌شود.

وی با بیان اینکه والدین از برچسب زدن به کودک بازیگوش خود خودداری کنند، تصریح کرد: در حال حاضر تحمل والدین بسیار پایین آمده است و با کوچکترین شیطنت، والدین به فرزند خود برچسب بیش‌فعالی می‌زنند، والدین باید در محیط خانواده فرزند خود را کنترل کنند.

فرج‌زاده همچنین بیان کرد: کودکان بیش‌فعال به عواقب کارهای خود فکر نمی‌کنند و ممکن است به خود و سایر افراد خانواده آسیب بزنند، والدین می‌توانند با برخی تمرین‌های روانشناسی تمرکز فرزند بیش‌فعال خود را بالا ببرند و با ثبت‌نام کودک خود در کلاس‌های رزمی و نیازمند جنب و جوش انرژی کودک را تخلیه کنند.

مدرس دانشگاه فرهنگیان تاکید کرد: دستور دادن و امر و نهی کردن کودک بیش‌فعال موجب لجبازی در کودک می‌شود، والدین در مرحله اول این اختلال را به درستی تشخیص و سپس برای درمان اقدام کنند.

پربیننده ترین فواید پوست هندوانه ایران به سمت فاجعه کرونایی پیش می‌رود؟ آخرین آمار کرونا در ایران (۹۹/۷/۲۵) عوارض جانبی عدم نوشیدن آب کافی این جراحی عمر را زیاد می‌کند!

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: تولد درمان ریتالین کودکان والدین قیمت طلا قیمت لوازم خانگی سهام عدالت مدرس دانشگاه فرهنگیان کودکان بیش فعال کودک بیش فعال بیش فعالی فرج زاده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۶۹۴۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مشکلات رفتاری کودکان ۳ تا ۵ ساله را چگونه بر طرف کنیم؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر اوقات، کودکان پیش دبستانی تمایل دارند که در کارهای مختلف همکاری کنند اما آنها هنوز در حال یادگیری هستند که با دیگران کنار بیایند و ممکن است با عواطف خود دست و پنجه نرم کنند. در اینجا ما برخی از متداول ترین رفتارهای پیش دبستانی ها و راهبردهای انضباطی را مورد بحث قرار می دهیم.

بیشتر بخوانید: چگونه به شادی واقعی برسیم؟ رفتارهای معمول پیش دبستانی ها

کودکان پیش دبستانی در حال کسب استقلال هستند، بنابراین ممکن است آنها را ببینید که برای انجام کارهایی مانند تهیه ساندویچ برای خود یا انتخاب لباس پیش قدم می شوند (که ممکن است هماهنگ باشد یا نباشد) و خودشان ابتکار عمل نشان می دهند.

اگر شنیدید که کودک پیش دبستانی در صندلی ماشینش، هنگام حمام کردن، یا حتی در حالی که روی تخت خوابیده است، آواز «ستاره کوچک چشمک زن» را می خواند، تعجب نکنید. در کنار آواز خواندن، کودکان پیش دبستانی نیز تمایل دارند از نقاشی، برش با قیچی و سایر کارهای ساده لذت ببرند.

همچنین ممکن است متوجه شوید که کودک پیش دبستانی شما در برخی از رفتارهای زیر درگیر است:

کودکان پیش دبستانی ممکن است از گفتن داستان های تخیلی لذت ببرند.
آنها ممکن است با همسالان خود هم بازی شوند.
آنها ممکن است با بازی های فانتزی سرگرم شوند.
آنها می توانند دستورات را با سه مرحله دنبال کنند.

چالش های رایج پیش دبستانی

استقلال در حال جوانه زدن کودکان پیش دبستانی ممکن است با تشدید اضطراب جدایی مواجه شود که ممکن است شبیه کودکی باشد که صبح خودش دندان‌هایش را مسواک می‌زند و کفش‌هایش را می‌پوشد، اما در پیش‌دبستانی پای شما را رها نمی‌کند. ممکن است در این سن اضطراب جدایی یا ترس های شبانه را مشاهده کنید، حتی اگر فرزندتان در سنین پایین تر با این مشکل دست و پنجه نرم نکرده باشد.

بچه های ۳ یا ۴ ساله علاقه بیشتری به بازی با بچه های هم سن و سال خود نشان می دهند، اما هنوز باید مهارت های اجتماعی را تمرین کنند.

اکثر کودکان پیش دبستانی کمی بر کج خلقی تسلط پیدا کرده اند، اما هنوز کنترل کافی برای جلوگیری از رفتار پرخاشگرانه گاه به گاه را به دست نیاورده اند. ضربه زدن، لگد زدن و گاز گرفتن ممکن است همچنان برای شما و او مشکل ساز باشد. برخی از کودکان در این سن رفتارهای خودتنظیمی پیدا کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر به یک بزرگسال نیاز دارند تا آنها را آرام و هدایت کند.

چگونه یک کودک ۳ ساله را تنبیه کنیم؟

هنگام تنبیه یک کودک ۳ ساله، باید مطمئن شوید که انتظارات خود را به وضوح بیان می کنید و با عواقب کارهایشان سازگار هستید. همچنین اطمینان حاصل کنید که هنگام انجام عواقب انتخاب‌های ضعیفی که انجام می‌دهند محبت و احترام کافی به آنها نشان می دهید. در حالت ایده آل، نظم و انضباط مورد نظر شما متناسب با خلق و خوی کودک شما خواهد بود و شامل استراتژی هایی می شود که برای اکثر کودکان پیش دبستانی موثر می باشد.

راهکار انضباطی برای کودکان پیش دبستانی

تشویق رفتار خوب
دادن حق انتخاب به آنها
استفاده از تایم اوت ها
پیاده سازی نمودار استیکر
استفاده از پیامدهای منطقی

در اینجا نگاهی دقیق تر به نحوه اجرای این استراتژی ها می اندازیم:

به رفتار خوب او توجه کنید
ممکن است متوجه شوید که به فرزندتان چیزهای زیادی در مورد کارهایی که نباید انجام دهد می گویید، مثلاً دستش را به کیف کسی که سر میز کنار شما است نزند یا برنج را با انگشتانش نخورد. همچنین مهم است که کارهای"خوب" را هم به آنها بگوییم. مشاهده و توصیف رفتارهای مثبت کودکان پیش دبستانی را تشویق می کند و به آنها تصویری از آنچه باید انجام دهند ارائه می دهد.

توجه به رفتارهای مورد نظر زمانی بهترین نتیجه را دارد که خاص باشد. به جای اینکه بگویید: «تو بهترین بچه در تمام دنیا هستی»، بگویید: «وقتی غذا خوردنت تمام شد، متوجه شدم چطور ظرف‌هایت را به سینک می‌آوری». سپس، آنها را به خاطر این رفتار تحسین کنید.

گزینه های پیشنهادی داشته باشید
کودکان پیش دبستانی به مستقل بودن افتخار می کنند. به آنها اجازه دهید احساس کنند که کنترلی بر زندگی خود دارند که می تواند در بهبود رفتار آنها کمک زیادی کند. برخی از بچه ها، به ویژه بچه های نزدیک به ۳ سال، با انتخاب های کمتر (دو تا سه) بهتر عمل خواهند کرد. کودکان بزرگتر ممکن است بتوانند از بین گزینه‌های بیشتر انتخاب کنند، از جمله انتخاب یک لباس از کل کمد لباس یا هر میان وعده‌ای که به اندازه کافی سالم است.

از تایم اوت استفاده کنید
یک منطقه استراحت آرام در خانه خود ایجاد کنید. اگر فرزندتان روز بدی را سپری می‌کند، به او فضایی بدهید که بتواند خودش را کنترل کند و به آرامش برسد و به فعالیت‌های خانوادگی بازگردد. مکانی برای دستیابی به صلح و آرامش را می توان با موسیقی آرام بخش، بالش یا کتاب پر کرد.

برخی از بچه ها ممکن است با ورود شما بهتر عمل کنند، یک تایم اوت تنظیم شده که در آن کودک خود را در آغوش می گیرید و به او آرامش می دهید هم می تواند برای برخی از کودکان کارسازتر باشد.

با گذشت زمان، ممکن است به یک منطقه آرام بروید و استراتژی هایی مانند تنفس شکمی را تمرین کنید.

از نمودار استیکر استفاده کنید
اگر فرزندتان موفق می شود رفتار خاصی را انجام دهد، مثلاً تمام شب را در تخت خودش می‌ماند، یک نمودار برچسب ایجاد کنید. سپس، هنگامی که مقدار مشخصی برچسب (مثلاً سه یا پنج) را به دست آوردند، به آنها بگویید که می توانند پاداش بزرگتری دریافت کنند، مانند انتخاب یک فیلم خاص برای تماشا. پس از اینکه کودک شما مهارت هایی را که برای رسیدن به اهدافش به آن نیاز دارد آموخت، می توان به تدریج سیستم پاداش را کنار گذاشت.

از پیامدهای منطقی استفاده کنید
گاهی اوقات بهترین راه برای پاسخ به یک رفتار این است که به سادگی آنچه را که باعث آن رفتار شده است حذف کنید.

اگر کودک پیش دبستانی شما یک کامیون اسباب بازی را به سمت دوست خود پرتاب کند، ممکن است کامیون برای بقیه زمان بازی در قفسه بالای کمد بماند. به طور مشابه، اگر از رفتن به خانه خودداری کنند، ممکن است لازم باشد روز بعد بلافاصله بعد از مدرسه به خانه بروید.

پیامدها زمانی بهترین کارایی را دارند که از نظر منطقی با جرم مرتبط باشند. برداشتن یک اسباب‌بازی به این دلیل که کودک شما مدام قفل صندلی ماشینش را باز می‌کند، منطقی نیست، اما دفعه بعد که همه بچه‌هایتان را برای بستنی بیرون می‌برید، نمی‌توانید آنها را با خود بیاورید، زیرا نمی‌توانید به امنیت آنها در ماشین اعتماد کنید.

اگر فرزندتان «به اندازه کافی» از پیامد آن ناراحت به نظر نمی رسد، نگران نباشید. ایجاد احساس بد در کودکان باعث نمی شود بیشتر یاد بگیرند. واقعیت این است که کودکان پیش‌دبستانی ما بدرفتاری نمی‌کنند یا کاری نمی‌کنند تا عمداً خشم ما را برانگیزند. هدف انضباط نیز آموزش دادن است نه تنبیه کودک.

از مشکلات آینده پیشگیری کنید
وقتی صحبت از تنبیه یک کودک پیش دبستانی می شود، پیشگیری می تواند بهترین استراتژی باشد. با توجه به موقعیت هایی که احتمالا برای فرزندتان دشوار است، یک قدم جلوتر بمانید.

بیشتر کودکان پیش دبستانی در هنگام گرسنگی، خستگی بیش از حد یا سرگیجه برای مدیریت رفتار خود تلاش می کنند. بنابراین میان وعده ها را بسته بندی کنید، استراحت کافی داشته باشید و برای زمانی که فرزندتان احتمالاً بهترین حالت را دارد برنامه ریزی کنید. یک برنامه روزانه تنظیم کنید تا فرزندتان بداند در طول روز از او چه انتظاری می رود. کودکان پیش دبستانی زمانی بهترین عملکرد را دارند که ساختار زیادی داشته باشند.

قوانین و محدودیت های روشنی نیز ایجاد کنید. قبل از وارد شدن به موقعیت های جدید (مانند نحوه رفتار در کتابخانه) انتظارات خود را توضیح دهید و به فرزندتان در مورد عواقب زیر پا گذاشتن قوانین هشدار دهید.

بسیاری از مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی ناشی از مبارزه آنها برای مدیریت احساساتشان است به ویژه عصبانیت. مهارت های ساده کنترل خشم را به کودک پیش دبستانی خود آموزش دهید. به عنوان مثال، حباب ساختن را به او یاد بدهید تا به او آموزش دهید نفس های عمیق و آرام بکشد.

قوانین خانه را در مورد رفتار پرخاشگرانه وضع کنید. به کودک خود بیاموزید که خشمگین شدن اشکالی ندارد اما صدمه زدن به کسی یا تخریب اموال اشکال دارد.

نکات ارتباطی در رابطه با کودک پیش دبستانی
در حالی که کودک پیش دبستانی شما درک بهتری از مهارت های زبانی دارد، مهم است که ارتباط خود را کوتاه و موثر نگه دارید. سخنرانی های طولانی را رها کنید و عادات ارتباطی خوبی با فرزند خود ایجاد کنید.

شیوه های سالم ایجاد کنید
استراتژی هایی ایجاد کنید که به شما و فرزندتان کمک می کند در مورد مشکلات رفتاری و راه حل ها صحبت کنید. به عنوان مثال، می توانید در خانه یک مکان ویژه داشته باشید که در آن شما و فرزندتان به موضوعات مهم می پردازید. همچنین می‌توانید این را به عنوان یک قانون خانه در نظر بگیرید که درگیری‌ها و مشکلات پس از یک دوره استراحت مورد بحث قرار می‌گیرند تا بتوانید در کنار یکدیگر راه حل پیدا کنید.

دستورالعمل های موثر بدهید
دادن راهنمایی های خوب شانس گوش دادن به فرزندتان را افزایش می دهد. قبل از اینکه بخواهید راهنمایی کنید، دستی را روی شانه فرزندتان بگذارید یا تماس چشمی برقرار کنید. پس از ارائه دستورالعمل یا راه حل، از کودک خود بخواهید آنچه را که گفتید تکرار کند تا مطمئن شوید که متوجه می شود.

به یاد داشته باشید که آن را کوتاه و شیرین نگه دارید. نیازی نیست وارد بحث طولانی در مورد اینکه چرا یک رفتار غیرقابل قبول است شوید. در مورد کودکان خردسال، بهتر است مسائل را ساده و خاص نگه دارید.

جایگزین ارائه دهید
وقتی فرزندتان بدرفتاری می کند، راه های جایگزینی را به او بیاموزید تا نیازهایش را برآورده کند.

اگر هنگام عصبانیت اسباب بازی پرتاب می کنند، در مورد راهبردهای دیگری صحبت کنید که می تواند به آنها کمک کند تا این احساسات را برطرف کنند. به جای تنبیه ساده فرزندتان برای بدرفتاری، به او کمک کنید تا در آینده انتخاب های بهتری داشته باشد. سوالاتی از این قبیل بپرسید: «اگر کودک اسباب بازی شما را بگیرد، به جای هل دادن او چه کاری می توانید انجام دهید؟»

کودکان پیش دبستانی یاد می گیرند با افراد دیگر کنار بیایند. آنها ممکن است با محدودیت های آزمایشی دست و پنجه نرم کنند و برخی هنوز روی خودکنترلی کار کنند. به بچه‌های این سن دقیقاً همان کاری را که می‌خواهید انجام دهند بیاموزید و وقتی به درک درستی رسیدند، آنها را تحسین کنید. مهم نیست که گاهی اوقات چقدر شیطون هستند، باز هم می خواهند شما را راضی کنند.

راهبردهای انضباط زمانی بهترین کارایی را دارند که به شیوه ای محبت آمیز و ثابت استفاده شوند.

منبع: سلامت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1229882 برچسب‌ها روانشناسی کودک