علائم، علل و درمان کم توجهی – بیش فعالی (ADHD) بزرگسالان

اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD چیست؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از درمانکده اختلال کم توجهی / بیش فعالی بزرگسالان ( ADHD ) شرایط ذهنی است که در آن حفظ توجه بسیار مشکل بوده و رفتارهای بیش فعالی و تکانشی از فرد سر می زند. علائم این اختلال در بزرگسالان ممکن است با مشکلات مختلفی همچون روابط بی ثبات، کار ضعیف و یا عملکرد نامناسب در مدرسه و عزت نفس پایین همراه باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اختلال ADHD همیشه از دوران کودکی آغاز می شود، اما در برخی از موارد ممکن است تا دوران بزرگسالی تشخیص داده نشود.

زمانی که صحبت از بیش فعالی می شود بیشتر افراد فکر می کنند که این مورد محدود به دوران کودکی است در حالیکه اصلا اینگونه نیست. بیش فعالی و کم توجهی در بزرگسالان نیز دیده می شود اما نشانه های آن ریشه در کودکی فرد دارد. برای بیشتر افراد، اختلال ADHD بزرگسالان مشکلات بسیار بزرگی ایجاد می کند که می توان آنها را با درمان های مختلف بهبود بخشید. درمان ADHD بزرگسالان با کودکان یکسان است و شامل داروهای محرک یا سایر داروها، مشاوره روانی (روان درمانی) و درمان برای هر شرایط سلامت روانی است که همراه با این اختلال رخ می دهد.
علائم کم توجهی – بیش فعالی
اختلال کم توجهی/ بیش فعالی، اختلال کم توجهی ( ADD ) و بیش فعالی نیز نامیده می شود. اما ADHD بزرگسالان بهترین واژه برای چنین شرایطی است. این واژه حاوی دو جنبه اصلی از این شرایط است: نبود توجه کافی و رفتارهای بیش فعالی و تکانشی.
اختلال ADHD بزرگسالان علایمی دارد که شامل موارد زیر است:
مشکل در تمرکز و توجه بی قراری بیش فعالی مشکل در اتمام تکالیف بی نظمی تحمل بسیار پایین در ناکامی ها نوسانات خلقی مکرر زود جوش بودن مشکل در مواجهه با استرس روابط بی ثبات و متشنج
بیشتر افراد بزرگسالی که دارای ADHD هستند از وجود این اختلال آگاهی ندارند. آنها تنها فکر می کنند که وظایف روزمره می تواند چالش برانگیز باشد. اینگونه افراد در تمرکز کردن و اولویت قائل شدن در کارهای خود مشکل دارند و همین امر موجب می شود ملاقات ها و یا برنامه های اجتماعی خود را فراموش کنند. ناتوانی در کنترل هیجانات ممکن است به اشکال مختلفی همچون ناتوانی در منتظر ماندن در صف اتوبوس و یا نوسانات خلقی بروز کند. همه افراد بزرگسالی که از این اختلال رنج می برند در کودکی خود نیز این اختلال را به همراه داشته اند حتی اگر خودشان هرگز در مورد این موضوع هیچ گونه آگاهی نداشته باشند. نشانه های این اختلال در برخی از افراد بزرگسال ممکن است با گذشت زمان و بالا رفتن سن کاهش پیدا کند در حالیکه برخی دیگر همین نشانه ها را در دوران بزرگسالی نیز به همراه خود خواهند داشت و حتی این شرایط ممکن است بدتر شود.
تفاوت فرد عادی با فردی که به اختلال ADHD مبتلاست چه می باشد؟
تقریبا همه افراد دارای نشانه مشابه به این اختلال در برهه ای از زندگی خود هستند. اگر مشکلات شما تازه هستند و یا گاه به گاه در گذشته رخ داده اند، شاید این اختلال را نداشته باشید. اختلال ADHD تنها زمانی تشخیص داده می شود که نشانه های آن به اندازه کافی شدید و حاد شده باشد و باعث ایجاد مشکلات زیادی در زندگی روزمره فرد گردد. این علائم مداوم و مخرب می تواند ریشه در گذشته و دوران کودکی فرد داشته باشد. تشخیص این اختلال در افراد بزرگسال کمی دشوار است زیرا برخی از نشانه های خاص این اختلال شبیه سایر موارد است. مثلا ممکن است فردی که به این اختلال مبتلاست دچار اضطراب و یا اختلال خلقی شده باشد. بیشتر بزرگسالان با ADHD همچنین سایر مشکلات ذهنی همچون افسردگی یا اضطراب را نیز دارند.
 
 
چه زمانی باید به روانپزشک یا روانشناس مراجعه کرد؟؟
اگر عدم توجه، بیش فعالی و یا رفتار تکانشی به طور مستمر زندگی شما را مختل کند، باید با یک پزشک متخصص در این مورد صحبت کنید. البته برخی از نشانه های اختلال ADHD با سایر شرایط ذهنی یکسان است و ممکن است اصلا مبتلا به این اختلال نباشید. اما شاید شما شرایط دیگری داشته باشید که نیازمند درمان باشد.
علل و دلایل ایجاد کم توجهی – بیش فعالی:
اگرچه علت دقیق بروز این نوع اختلال هنوز مشخص نیست، اما تحقیقات بر روی آن همچنان ادامه دارد. فاکتورهای مختلفی در توسعه ADHD نقش دارند. تحقیقات انجام شده نشان می دهد که شاید ژنتیک در بروز این اختلال نقش داشته باشد. فاکتورها و عوامل محیطی خاصی نیز ممکن است  خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهد.
فاکتورهای خطر بیش فعالی – کم توجهی:
اگر موارد زیر را داشته باشید، به طور بالقوه در معرض خطر ابتلا به ADHD هستید:
در اعضای خانواده فردی با این اختلال و یا سایر بیماری های ذهنی وجود داشته باشد. نوشیدن الکل، سیگار کشیدن و یا مصرف مواد مخدر در دوران بارداری مادر. مادر شما در دوران بارداری، در معرض سموم محیطی قرار گرفته باشد. در دروان کودکی در معرض سموم محیطی همچون سرب قرار گرفته باشید. قبل از موعد مقرر متولد شده اید (تولد نارس).
عوارض بیش فعالی – کم توجهی:
اختلال ADHD با موارد زیر مرتبط است:
عملکرد ضعیف در مدرسه مشکل با قانون مشکل در کار مصرف الکل و یا مواد مخدر تصادفات مکرر و یا سایر حوادث روابط متشنج سلامت ذهنی و فیزیکی ضعیف
 
 
اگرچه اختلال ADHD  باعث ایجاد سایر شرایط روحی و روانی نمی شود، اما برخی از اختلالات دیگر ممکن است به همراه ADHD ایجاد شود. این موارد شامل:
اختلالات خلقی: بیشتر بزرگسالانی که به این اختلال مبتلا هستند ممکن است افسردگی، اختلال دو قطبی و یا سایر اختلالات خلقی را داشته باشند. اگرچه تمامی مشکلات خلقی لزوما به طور مستقیم مربوط به ADHD نیست اما الگوی تکرار از شکست ها و ناکامی های مرتبط با ADHD می تواند افسردگی را بدتر کند. اختلالات اضطراب: اختلال اضطراب اغلب در بزرگسالانی با ADHD رخ می دهد. اختلال اضطراب ممکن است باعث ایجاد نگرانی، عصبی بودن و یا سایر نشانه ها شود. اختلالات شخصیتی: بزرگسالانی که دارای اختلال ADHD هستند خطر بیشتری در ابتلا به اختلال شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارند. ناتوانی در یادگیری: بزرگسالانی که اختلال ADHD دارند ممکن است در امتحانات آکادمیک نمره کمتری دریافت کنند.
 
 
شما چه کاری می توانید انجام دهید؟
برای آماده شدن و مراجعه به روانپزشک یا روانشناس باید موارد زیر را انجام دهید:
لیستی از علائم خود و مشکلاتی که ایجاد شده است تهیه کنید. این لیست ممکن است شامل مشکل در کار، مدرسه و یا برقراری ارتباط باشد. لیستی از اطلاعات شخصی کلیدی تهیه کنید این لیست باید شامل استرس ها و یا تغییرات بزرگی باشد که در زندگیتان رخ داده است. لیستی از داروهای مصرفی را تهیه کنید. این لیست باید شامل ویتامین‌ها و یا مکمل های دارویی باشد. مقدار قهوه و یا الکل مصرفی را نیز در این لیست بگنجانید. سوالاتی را برای پرسیدن از پزشک آماده کنید این سوالات می تواند شامل موارد زیر باشد: محتمل ترین دلیل ایجاد نشانه ها در من چیست؟ چه نوع بررسی و آزمایشی نیاز دارم؟ بهترین درمان برای من چیست؟ جایگزین رویکرد اولیه برای درمان من چیست؟ من این شرایط را نیز دارم. چگونه می توانم به نحو احسن همه موارد را کنترل و مدیریت کنم؟ آیا به متخصص روانشناس و یا روانپزشک نیاز دارم؟ آیا یک جایگزین عمومی برای داروهای تجویزی شما وجود دارد؟ آیا بروشور و یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم از آنها استفاده کنم؟
 
 

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: بیش فعالی بزرگسالی درمان اختلال کم توجهی ADHD بزرگسالان بیش فعالی اختلال ADHD موارد زیر نشانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۲۸۱۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چالش‌های درمان رادیوتراپی در تومورهای مغزی کودکان

بهار معینی، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، درباره کنگره دو سالانه بین‌المللی انکولوژی کودکان (یادبود پروفسور پروانه وثوق) که در اردیبهشت ماه سال جاری برگزار می‌شود، گفت: این دوره نخستین کنگره نوروانکولوژی کودکان در ایران است. البته پیش از این کنگره‌های بین‌المللی انکولوژی کودکان در ایران برگزار شده بود اما امسال به صورت ویژه به رویکرد چند تخصصی در تومورهای مغزی کودکان پرداخته شده و چالش‌های این روش درمان بررسی می‌شود.

وی افزود: در سخنرانی ام بر چالش‌های درمانی تومورهای ژرم سل بر موارد تجربی خود در میان کودکان تحت درمان در بیمارستان محک، متمرکز خواهم بود. تومور ژرم سل مغزی در اطفال بعد از تومورهای مدولوبلاستوما و اپاندیموم شیوع کمتری دارد؛ اما دلیل اهمیت بررسی آن، شناسایی انواع چالش در مسیر درمان‌هایی است که این نوع از تومور مغزی برای کودکان ایجاد می‌کند.

این رادیوانکولوژیست ادامه داد: برنامه‌های درمانی تومورهای ژرم سل مغزی اکنون در دنیا به‌روز شده و شیوه‌های درمانی آن تغییرات بسیاری کرده است. در روش‌های جدید تا جای ممکن استفاده از رادیوتراپی برای درمان محدود شده است چون پیش از این درمان رادیوتراپی به صورت کامل بر کودکان مبتلا به تومور ژرم سل انجام می‌شد و حتی درمان ستون فقرات همزمان با درمان تومور مغزی در کودکان انجام می‌گرفت اما امروزه به دلیل عوارض این شیوه درمانی، برنامه درمانی تغییر کرده است.

به گفته معینی، در برنامه درمانی جدیدِ تومورهای ژرم سل مغزی کودکان، از روش شیمی‌درمانی خاصی برای بیماران استفاده می‌شود و بر اساس پاسخ درمانی دریافت شده، رادیوتراپی حذف و بر درمان مغز تمرکز می‌شود. پیش از این باید همه بطن‌های مغزی درمان می‌شد، اما امروزه حتی میزان اشعه‌دهی بر بطن‌های مغز محدود شده است.

وی گفت: تومورهای ژرم سل در بخش پینه‌آل و سوبریال مغزی قرار دارند و استفاده از رادیوتراپی در درمان آنها، عوارض جانبی بر هورمون‌های رشد کودک به جای خواهد گذاشت. از سوی دیگر برخی از کودکان مبتلا به تومورهای ژرم سل در اوایل نوجوانی هستند و به همین دلیل ممکن است دچار اختلال در روند رشد خود شوند.

معینی ادامه داد: همچنین اگر دوز استفاده از اشعه‌دهی در روش درمانی رادیوتراپی برای درمان تومورهای مغزی کودکان از میزان مشخصی بیشتر شود، موجب کاهش هوش کودک می‌شود. بنابراین تا جای ممکن تلاش می‌شود عوارض درمانی شیمی‌درمانی و رادیوتراپی محدود شود.

این رادیوانکولوژیست یادآور شد: متأسفانه بیشتر مراکز درمانی در ایران هنوز از رادیوتراپی با دوز اشعه‌دهی بالا استفاده می‌کنند در حالی که از این روش درمانی به ویژه در کشور کانادا و بیمارستان‌هایی مانند سیک‌کیدز، دیگر استفاده نمی‌شود. متخصصانی مانند دکتر اوته بارتلز از کشور کانادا، سال‌ها است بر درمان تومورهای ژرم سل تحقیق می‌کنند و در این دوره از کنگره دو سالانه بین‌المللی انکولوژی کودکان حضور دارند و درباره چالش‌های درمانی تومورهای مغزی کودکان سخنرانی می‌کنند.

معینی با بیان اینکه رویکرد چند تخصصی به تومورهای مغزی کودکان موجب به‌روز شدن دانش همه متخصصان مربوطه در درمان می‌شود گفت: پیش از این ممکن بود هر یک از متخصصان در درمان تومورهای مغزی کودکان از یک برنامه‌ی درمانی متفاوت استفاده کنند، اما طی جلسات چند تخصصی تمامی اطلاعات متخصصان در درمان به صورت یکپارچه به‌روز می‌شود. بنابراین در این دوره از کنگره انکولوژی کودکان با توجه به برگزاری جلسات چند تخصصی بین همه متخصصان، می‌توان از داده‌های مشترک تجربی برای انتقال دانش و به روزرسانی اطلاعات استفاده کرد.

کد خبر 6099006 حبیب احسنی پور