بیشفعالیوافزایش خطرخودکشی زنان
تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۲۳۴۹۰
بیش فعالی و افزایش خطر خودکشی زنانمحققان میگویند: آمار خودکشی در بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD) بسیار بالاست و زنان بیش از مردان در معرض خطر قرار دارند. ناطقان: به گزارش ساینس دیلی، نتایج مطالعه حدود ۲۲ هزار بزرگسال کانادایی نشان داد که ۱۴ درصد از افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی اقدام به خودکشی کردهاند که این میزان حدود پنج برابر بزرگسالان، بدون این اختلال ( ۲.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان اظهار کردند: نتایج این یافتهها در میان زنان شوکه کننده است و حدود یکچهارم مبتلایان به بیش فعالی اقدام به خودکشی را گزارش کردهاند.
محقق ارشد، اسمه فولرتامسون، استاد دانشکده مددکاری اجتماعی دانشگاه تورنتو، فاکتور-اینونتاش کانادا گفت: "دیدن این اعداد شوکه کننده است. "
وی تاکید کرد که نتایج نشان نمیدهد اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، بهخودیخود منجر به اقدام به خودکشی میشود. نتیجه تحقیق نشان داد که به نظر میرسد بخش عمدهای از این رابطه با میزان بالاتر افسردگی و اختلالات اضطرابی در میان افراد مبتلا به این اختلال توضیح داده میشود.
برخی از بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی احتمال بیشتری نسبت به سایرین در این زمینه داشتند؛ بهعنوانمثال، کسانی که سابقه سوءمصرف مواد مخدر یا الکل داشتند، بیشتر احتمال داشت اقدام به خودکشی را گزارش کنند. همین امر در مورد بزرگسالانی که از کودکی در معرض خشونت خانگی والدین قرار داشتند نیز صادق بود.
فولر تامسون گفت: « آنچه مشخص نیست زمان اقدام به خودکشی است. محققان نمیدانند که چه زمان اقدام به خودکشی اتفاق افتاده است و آیا این اقدام قبل یا بعد از مواردی مانند سوءمصرف مواد مخدر یا الکل رخ داده است.»
آنچه واضح است این است که افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، بهویژه زنان، با خطر اقدام به خودکشی بسیار بیشتر از حد متوسط روبهرو هستند.
استفان هینشاو، استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، گفت که متاسفانه جای تعجب نیست.
هینشاو در پروژه تحقیقاتی طولانیمدت خود دریافت که در دختران مبتلا به بیش فعالی تا اواسط ۲۰ سالگی، شیوع بالایی در اقدام به خودکشی وجود دارد که این یافته در راستای یافتههای تحقیق جدید است.
هینشاو بیان کرد: در دختران مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی و آسیبهای دوران کودکی مانند سوء استفاده جسمی یا جنسی، حتی در بزرگسالی خطر بیشتری برای اقدام به خودکشی وجود دارد.
اگرچه این بدان معنا نیست که خودآزاری از بزرگسالی شروع میشود. وی میگوید که خودآزاری بدون قصد خودکشی، مانند بریدن، اغلب از اوایل تا اواسط نوجوانی آغاز میشود.
یافتههای فعلی، از یک نظرسنجی ملی در ۲۱ هزار و ۷۴۴ بزرگسال کانادایی، از جمله ۵۲۹ مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی گرفته شده است.
در میان مردان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، ۸.۵ درصد گفتند که همواره اقدام به خودکشی کردهاند، در مقابل، دو درصد از مردان بدون این اختلال، اقدام به خودکشی کردهاند. از زنان مبتلا به این اختلال، ۲۳.۵ درصد از افراد اقدام به خودکشی در گذشته را گزارش کردهاند، در حالی که این رقم بیش از سه درصد در زنان دیگر (بدون اختلال) است.
فولر تامسون خاطرنشان کرد که عوامل زیادی میتوانند در ایجاد یافتههای کامل میان زنان موثر باشند.
در تحقیق قبلی، گروه تحقیقاتی وی دریافتند که زنان جوان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، با میزان زیادی از مشکلات مختلف بهداشتی و ناملایمات (مانند درد مزمن و افسردگی، سیگار کشیدن و سوءمصرف مواد، فقر و سابقه کودکآزاری) روبهرو هستند.
هینشاو تاکید کرد که تحقیقات وی به برخی از عوامل مضاعف و مرتبط با رفتار خودکشی در جوانان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی مانند مشکلاتی با همسالان و دشواری در درس مدرسه و تعاملات ضعیف با خانواده اشاره کرده است.
به گفته وی، پیشگیری باید زودهنگام آغاز شود، هنگامیکه ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی در حال ارزیابی کودکان ازنظر بیش فعالی هستند باید به دنبال علائم افسردگی، سوءمصرف مواد، خودآزاری یا بدرفتاری نیز باشند.
فولر تامسون خاطرنشان کرد: اگرچه این یافتهها بهطور مسلم نگرانیهایی ایجاد میکند، اما بیشتر افراد بزرگسال مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، هرگز اقدام به خودکشی نکردهاند اما هیچکس نمیگوید این امر اجتنابناپذیر است.
وی همچنین به عامل بالقوه محافظتی تحصیل اشاره کرد؛ در این تحقیق، فارغالتحصیلان دانشگاهی مبتلا به این اختلال، ۶۴ درصد کمتر نسبت به افرادی که دوره دبیرستان را تمام نکردهاند، اقدام به خودکشی را گزارش کردند.
فولر تامسون ادامه داد: البته، فارغالتحصیلان دانشگاه ممکن است این اختلال را با شدت کم یا عوامل محافظتی دیگری در زندگی خود تجربه کنند، اما کمک به ماندن در مدرسه به کودکان مبتلابه اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی باید در اولویت باشد.
وی معتقد است، بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال نمیدانند که چقدر با استعداد هستند، زیرا ممکن است در مدرسه عملکرد خوبی نداشته باشند.
فولر تامسون افزود: اما این مورد فقط ممکن است به دلیل مشکلات آنان در سازماندهی و تمرکز باشد. وی به دانش آموزان یا والدین پیشنهاد کرد که خدمات پشتیبانی تحصیلی که ممکن است در دسترس آنان قرار گیرد را جستجو کنند. منبع: عصر ایران برچسب ها: بیش فعالی ، خطر خودکشی ، زنان
منبع: ناطقان
کلیدواژه: بیش فعالی خطر خودکشی زنان مبتلا به این اختلال اقدام به خودکشی افراد مبتلا سوءمصرف مواد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۲۳۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هر ۱۰ روز یک پزشک خودکشی میکند
به گزارش تابناک ، اخبار خودکشی پزشکان این روزها بیش از هر زمان دیگری رسانهای میشود. فاصله زمانی بین این خودکشیها از ابتدای امسال تاکنون به ۱۰ روز رسیده و اگر این روند ادامه پیدا کند، تا پایان سال آمار تکاندهندهای به جا خواهد ماند.
تجارت نیوز نوشت:تنها ۴۷ روز از آغاز سال گذشته و طبق آمارهای رسمی پنج پزشک خودکشی کردهاند. سوال اساسی اینجاست که عوامل پیدایش چنین اتفاقات تلخی آن هم در حوزهای که با جان انسانها سروکار دارد چطور باید بررسی شود.
بیتوجهی وزارت بهداشت و درمان به این اخبار و واکنش نشان ندادن وزیر بهداشت و دیگر مسئولان این حوزه چه پیغامی به همراه دارد؟ چرا نباید این مساله به صورت اورژانسی بررسی شود؟ چرا در تمام این مدت هیچکدام از مسئولان حوزه بهداشت و درمان هیچ واکنشی به انتشار این اخبار نشان ندادهاند؟
نکته مهم دیگر رخ دادن این اتفاق در بین پزشکانی است که عموماً مشغول گذران طرح خود در مناطق دورافتاده هستند. از طرف دیگر مسائل مالی به خدمت گرفتن این پزشکان با مبالغ ناچیز در بیمارستانهای دولتی و فشار کاری که به دلیل حضور نداشتن پزشکان متخصص به این قشر وارد میشود همه و همه دست به دست هم میدهند تا این پزشکان جوان را به جای اینکه در مسیر ترقی و پیشرفت قرار دهند به مرگ خودخواسته تشویق کنند.
سکوت وزارت بهداشت مایه شرمساری است
سیدحسن هاشمی، وزیر پیشین بهداشت و درمان، سکوت وزارت بهداشت دراینباره را مایه شرمساری خواند و در گفتوگویی اعلام کرد: «وظیفه وزیر بهداشت و سایر همکاران اوست که این مسائل را با کمک جامعهشناسان، روانشناسان و دیگر صاحبنظران بررسی کنند و هرچه سریعتر راهکاری برای جلوگیری از این اتفاق شوکآور پیدا کنند.»
خودکشی هر انسانی مایه تاسف است
در این شرایط حتی نمایندگان مجلس هم از اظهارنظر مستقیم دراینباره اجتناب میکنند. همایون سامهیح نجفآبادی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان، دراینباره به تجارتنیوز میگوید: «متاسفانه این دست مشکلات در بین قشرهای مختلف وجود دارد و خودکشی هر انسانی مایه تاسف و تاثر است.»
او در پاسخ به این سوال که چرا مجلس دراینباره توضیحی از وزیر بهداشت و درمان نمیخواهد میگوید: «مجلس در حال رصد کردن این موضوعات است. متاسفانه هر اظهارنظری که شتابزده باشد موجب بروز حاشیه میشود و به همین خاطر شخصاً نمیتوانم دراینباره نظری بدهم.»
سامهیح ادامه میدهد: «مسائلی از این دست باید ریشهیابی و بررسی شوند. متاسفانه آمار این اتفاقات رو به افزایش است و باید برای رفع آن چارهای اندیشیده شود. مساله اینجاست که سیاستهای کلی باید به سمتی برود که از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.»
این نماینده مجلس درباره این موضوع که چرا وزیر بهداشت در سخنرانیهای خود هیچ اشارهای به مشکلات و کمبودهای این حوزه نمیکند توضیح میدهد: «متاسفانه این مساله در بین اکثر وزرا باب شده و همه بیشتر از آنکه به قبول مشکلات موجود و رفع آن بپردازند در حال ارائه دستاوردهایی هستند که شاید خیلی هم درست و دقیق نباشند.»
هیچ آمار رسمیای درباره خودکشی پزشکان وجود ندارد
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، به تجارتنیوز میگوید: «متاسفانه هیچ آمار رسمیای در مورد خودکشی پزشکان منتشر نمیشود. این اتفاق در سالهای گذشته هم رخ میداده اما حالا به مدد فضای مجازی خبرها خیلی زود دست به دست میشوند؛ اما مساله اینجاست که بعضی از این اتفاقات اصلاً در فضای مجازی هم منتشر نمیشوند و به همین دلیل نمیتوانیم با اطمینان خاطر درباره آمارهای موجود اظهارنظر کنیم.»
او اضافه میکند: «بیتوجهی وزارت بهداشت به وضعیت پزشکان جوان و رزیدنتها به یک رویه تبدیل شده و در این بین اعتراض این قشر هم کاری از پیش نبرده و حالا دیگر برخی از این افراد با اینکه سالها تلاش و تحصیل کردهاند به نقطهای می رسند که مرگ را بر ادامه زندگی ترجیح میدهند.»
مشکلات معیشتی و بیحرمتی، عامل اصلی خودکشی پزشکان است
شریفیمقدم ادامه میدهد: «دو عامل مهم در بروز چنین اتفاقات تلخی دخیل است: یکی مشکلات و مسائل معیشتی و دیگری بیحرمتی به این پزشکان از سوی رؤسای بیمارستانها، همراه بیماران و... فشار کاری به اندازهای زیاد هست که این افراد را از پا دربیاورد اما وقتی عوامل بیرونی هم به فرد فشار میآورند چنین اقدامات شوکآوری نیز رخ میدهد.»
عوامل بروز خودکشی در پزشکان از زبان خودشان
طی روزهای گذشته بسیاری از پزشکان نیز دراینباره دستبهقلم شدند و مساله حذف دوره طرح پزشکان و پیراپزشکان، اصلاح نظام آموزش پزشکی و بهکارگیری ارزان پزشکان در دوران دانشجویی، رزیدنتی و دوره طرح به علت تعهداتی که از آنان هنگام قبولی گرفته میشود، مطرح شد، مسالهای که تقریباً برای همه دانشآموختگان دانشگاههای علوم پزشکی از جمله پرستاران و پیراپزشکان هم مطرح است.
دوری از خانواده، جدایی زوجین برای متاهلها، در این دوران سخت و پراسترس، مشکلات مالی، نداشتن حق کار در جای دیگر و برخوردهای نهچندان محترمانه کادر آموزشی و درمانی در برخی بیمارستانها و... نشاندهنده ابعاد گسترده این مساله است که کار را به افسردگی و خودکشی جوانان نخبه کشور رسانده است.