اختلال بیش فعالی و کمبود توجه در کودک چیست؟

آیا فکر می‌کنید کودک شما مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی یا اختلال ADHD است؟ در این متن، به نحوه‌ی تشخیص علائم و نشانه‌های اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی پرداخته شده و پیشنهاداتی در اختیار شما قرار می‌دهد.

به گزارش ایسنا، بنابراعلام کتاب هدهد، اگر کودکی مبتلا به اختلال کم‌توجهی_‌بیش‌فعالی (اختلال ADHD) باشد، به این معنی است که او با مشکلات زیر روبه‌روست:

توجه کردن: برای مثال، تمرکز کردن بر کارها برای این افراد دشوار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیش‌فعال بودن: برای مثال، نشستن طولانی‌مدت برای آن‌ها دشوار است.

کنترل کردن تکانش‌ها: برای مثال، آن‌ها قبل از اینکه فکر کنند دست به عمل می‌زنند.

در این کودکان، قسمت‌های گوناگون مغز طبق روال معمول با یکدیگر ارتباط برقرار نمی‌کنند. به همین دلیل، شاید آن‌ها بیش از همسالان‌شان در زمینه‌ی تفکر، یادگیری، ابراز احساسات یا کنترل رفتار مشکل داشته باشند.

اکثر کودکان گاهی چنین مشکلاتی دارند، اما در کودکان مبتلا به اختلال ADHD چنین مشکلاتی بیشتر اوقات اتفاق می‌افتد و تأثیر زیادی بر زندگی روزمره‌ی آن‌ها دارد.

علت دقیق اختلال ADHD معلوم نیست. اما می‌دانیم که این اختلال به دلیل والدین بد یا بدتربیتی به وجود نمی‌آید.

علائم اختلال ADHD

این علائم به دو گروه تقسیم می‌شوند:

۱. علائم بی‌توجهی

این بدان معنی است که کودک:

زیاد به جزئیات توجه نمی‌کند و به دلیل «بی‌احتیاطی» اشتباهاتی از او سر می‌زند.

دستورالعمل‌ها را به‌سختی دنبال می‌کند و در به پایان رساندن کارهایی مانند مشق‌شب یا کارهای خانه مشکل دارد.

به‌سختی به مسائل توجه می‌کند.

حواسش اغلب با چیزهای کوچک پرت می‌شود.

در به خاطر سپردن مسائل روزمره مشکل دارد.

از انجام دادن وظایفی که به تلاش ذهنی زیادی نیاز دارند، مثل انجام دادن تکالیف مدرسه اجتناب می‌کند.

به نظر می‌رسد زمانی‌که با او صحبت می‌کنید به شما گوش نمی‌دهد.

در نظم دادن به کارها یا انجام دادن به موقع کارها مشکل دارد.

اغلب وسایلی مانند مداد، کتاب، کیف پول، کلید یا تلفن‌ همراه را گم می‌کند.

۲. علائم بیش‌فعالی/ تکانشی

این بدان معنی است که کودک:

خیلی تکان می‌خورد و نمی‌تواند آرام بنشیند.

همیشه عجله دارد.

این‌ور و آن‌ور می‌چرخد و از چیزها بالا می‌رود.

زیاد حرف می‌زند.

شرکت در فعالیت‌ها یا بی‌سروصدا بازی کردن برایش دشوار است.

در نشستن سر کلاس درس یا میز شام مشکل دارد.

بی‌تاب است.

بی‌اختیار و بدون فکر حرف می‌زند.

وسط صحبت یا بازی دیگران می‌پرد یا بدون سؤال کردن از وسایل دیگران استفاده می‌کند.

حتی اگر کودک شما علائمی مانند موارد ذکر ‌شده را از خود نشان دهد، همیشه به این معنی نیست که مبتلا به اختلال ADHD است. مشکلات دیگری نیز وجود دارد که شاید باعث بروز رفتارهایی شبیه اختلال ADHD شود. برای مثال، مشکلات سلامتی و احساسی، اختلال در خواب یا وجود مشکلاتی در مدرسه. به همین دلیل است که کودک شما باید به‌درستی ارزیابی شود.

تشخیص اختلال ADHD: وظیفه‌ی متخصصان است که به آن رسیدگی کنند

بسته به علائم بیش‌فعالی در کودکان، احتمالاً یکی از این سه نوع اختلال کم‌توجهی‌_‌بیش‌فعالی (اختلال ADHD) در کودکان تشخیص داده می‌شود:

اختلال ADHD نوع ترکیبی: کودکان این دسته، تمام علائم بیش‌فعالی-تکانشی و بی‌توجهی را در خود دارند. آن‌ها در تمرکز کردن مشکل دارند، ناآرام و بی‌قرارند و همیشه در حال حرکت کردن هستند و اغلب بدون فکر عمل می‌کنند.

اختلال ADHD نوع بی‌توجهی: کودکان این دسته، نشانه‌های بی‌توجهی را از خود بروز می‌دهند. آن‌ها در تمرکز کردن، به خاطر سپردن دستورالعمل‌ها، توجه کردن و به پایان رساندن کارها مشکل دارند.

اختلال ADHD نوع بیش‌فعالی-تکانشی: کودکان این دسته، بیشتر علائم بیش‌فعالی-تکانشی دارند. آن‌ها همیشه در حرکت هستند، بیشتر اوقات عجله دارند و اغلب بدون فکر عمل می‌کنند.

پزشکان برای بررسی علائم اختلال ADHD در کودک، از دستورالعمل‌های دقیقی استفاده می‌کنند. آن‌ها مواردی از جمله:

سن کودک: علائم کودک باید قبل از ۱۲ سالگی شروع شود. برای تشخیص اختلال ADHD کودک حداقل باید پنج سال داشته باشد؛ زیرا احتمالاً دلایل زیادی برای این نوع رفتارها در سن کمتر وجود دارد.

تعداد علائم: تشخیص خاص اختلال ADHD به تعداد علائم بی‌توجهی، بیش‌فعالی/تکانشی کودک بستگی دارد.

مدت زمان علائم: کودک حداقل باید شش ماه نشانه‌های بیماری را بروز دهد.

شدت علائم: همه‌ی کودکان گاهی بی‌قرار هستند و بدون فکر عمل می‌کنند، اما کودکان مبتلا به اختلال ADHD به مراتب بیش از سایر کودکان هم‌سن‌وسال خود رفتارهای بیش‌فعالی و تکانشی دارند. همچنین، علائم باید حداقل در دو زمینه از زندگی کودک خلل ایجاد کند، برای مثال، مدرسه، خانه یا مهدکودک.

تشخیص اختلال ADHD کار ساده‌ای نیست، زیرا اختلال ADHD می‌تواند با سایر مشکلات پزشکی و رفتاری هم‌پوشانی داشته باشد. اما تشخیص صحیح موجب می‌شود روند درمان بیش‌فعالی در کودکان با شرایط مناسبی پیش رود.

اختلال ADHD و نوجوانان

کودک مبتلا به اختلال ADHD در سال‌های نوجوانی با مشکلات بیشتری روبه‌روست. از سوی دیگر، شاید کودک شما برای مدیریت علائم خود از استراتژی‌های مؤثری استفاده کند.

با بزرگ‌تر شدن کودک، شاید علائم اختلال ADHD تغییر کند یا کاهش یابد. برای مثال، شاید کودک هنوز در تمرکز کردن و به خاطر سپردن مسائل مشکل داشته باشد، اما علائم بیش‌فعالی در او کم شده باشد.

برخی کودکان مبتلا به اختلال ADHD در بزرگسالی دیگر علائمی ندارند.

زندگی روزمره‌ی کودکان مبتلا به اختلال ADHD

کودکان مبتلا به اختلال ADHD می‌توانند بسیار خلاق باشند و برای انجام دادن کارهایی که دوست دارند وقت زیادی صرف کنند؛ همچنین آن‌ها بیش از سایر کودکان برای چیزهای جدید تلاش می‌کنند.

اما زندگی با اختلال ADHD برای کودکان و خانواده‌های آن‌ها مشکل‌آفرین است.

برای نمونه، شاید برخی از این کودکان در خوابیدن مشکل داشته باشند و کل شب را بیدار بمانند و برخی به اختلال نافرمانی مقابله‌ای (ODD) و اختلال سلوک، اضطراب در دوران کودکی و نوجوانی یا افسردگی نوجوانی مبتلا ‌شوند.

اما اختلال ADHD را می‌توان کنترل کرد. متخصصان سلامتی می‌توانند با شما همکاری کنند تا راهبردهای مؤثری را برای کنترل آن در خانه و مدرسه به کار ببرید. خواندن کتاب با موضوع بیش‌فعالی در کودکان نیز می‌تواند به شما کمک کند.

انتهای رپرتا آگهی

منبع: ایسنا

کلیدواژه: بیش فعالی بیش فعالی در کودکان کودکان مبتلا به اختلال ADHD اختلال کم توجهی علائم بیش فعالی بیش فعالی تمرکز کردن انجام دادن برای مثال بی توجهی کودک شما بدون فکر علائم بی ی کودکان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۹۰۸۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بودجه مورد نیاز برای درمان رایگان کودکان زیر ۷ سال

به گزارش «تابناک»، دکتر محمدمهدی ناصحی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه طرح درمان کودکان کمتر از ۷ سال جزو مصوبات هیات‌وزیران به حساب می‌آید، اظهار کرد: با توجه به بودجه‌ای که سالانه به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بیمه‌ها تخصیص می‌یابد طرح درمان رایگان کودکان کمتر از ۷ سال تصویب شده است.

وی با بیان اینکه درمان برای کودکان از اهمیت فراوانی برخوردار است، گفت:با توجه به شرایط جسمانی کودکان و نوزادان باید گفت توجه به سلامت آنها از اهمیت فراوانی برخوردار است و باید در کانون توجه قرار گیرد. باتوجه به ضرورت سلامت در کودکان و نوزادان، دولت موضوع درمان کودکان کمتر از ۷ سال را تصویب و ابلاغ کرده است. 

مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران درباره بودجه تخصیص یافته طرح درمان رایگان کودکان کمتر از ۷ سال گفت: باتوجه به اینکه درمان کودکان کمتر از ۷ سال جزو ابلاغیه‌های دولت به حساب می‌آید بودجه این طرح تامین می‌شود. درمان کودکان کمتر از ۷ سال چندان طولانی نیست و نخستین سال اجرای این طرح را سپری می‌کنیم. پیش‌بینی اولیه طرح درمان کودکان کمتر از ۷ سال برای بستری این گروه سنی در تمام بیمه‌های پایه حدود ۳ هزار میلیارد تومان است.

ناصحی ادامه داد: با توجه به اضافه شدن درمان سرپایی به طرح درمان رایگان کودکان کمتر از ۷ سال، اظهار نظر درباره بودجه مورد نیاز منوط به برآورد کامل نیازها و  تقاضاها است. با توجه به اینکه هیات‌وزیران، درمان رایگان کودکان کمتر از ۷ سال را ابلاغ کرده اعتبار مورد نیاز این طرح تامین می‌شود. 

مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران گفت: در حال حاضر، مبلغ ۳ هزار میلیارد تومان برای بستری بیماران گروه سنی هدف، بخش‌های دولتی و مراکز درمانی وابسته به دانشگاه‌های علوم‌پزشکی درنظر گرفته شده است.