بیش‌فعالی بزرگسالی خطر ابتلا به بیماری‌ها را افزایش می‌دهد
تاریخ انتشار: ۲۱ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۹۸۴۱۰
ایسنا/خراسان رضوی نتایج تحقیق جدید انستیتوی کارولینسکا سوئد نشان می‌دهد، در بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه، خطر ابتلا به بیماری‌های سیستم عصبی، تنفسی، اسکلتی عضلانی و متابولیکی افزایش می‌یابد همچنین با کمی افزایش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون، زوال عقل و بیماری‌های قلبی عروقی همراه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش نوروساینس نیوز، ابا دو ریتز، محقق ارشد این تحقیق و فوق دکترا در گروه همه‌گیرشناسی پزشکی و آمارهای زیستی می‌گوید: «شناسایی بیماری‌های جسمانی همزمان ممکن است پیامدهای مهمی در درمان بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه و بهره‌مندی از سلامتی و کیفیت زندگی طولانی‌مدت داشته باشد.»
اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه نوعی اختلال عصبی روان‌پزشکی رایج است که با بی‌توجهی، تکانشگری و بیش‌فعالی مشخص می‌شود و به‌طور معمول با محرک درمانی (متیل فنیدیت‌ها یا آمفتامین‌ها) درمان می‌شود.
نتایج مطالعات قبلی افزایش خطر ابتلا به برخی شرایط سلامت جسمانی در بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه را نشان می‌دهند، اما فقط درباره تعداد محدودی از این ارتباطات تحقیق کاملی ارائه شده است. علاوه بر این، دستورالعمل‌های دقیق درمانی برای بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه و بیماری جسمانی همزمان، تا حد زیادی وجود ندارد.
اکنون، محققان در انستیتوی کارولینسکا ارتباط احتمالی بین اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه و طیف وسیعی از بیماری‌های جسمانی در بزرگسالی و اینکه آیا عوامل ژنتیکی یا محیطی در آن دخیل هستند را بررسی کرده‌اند.
بیش از ۴ میلیون نفر (جفت خواهر و برادر ناتنی مادری و خواهر و برادر اصلی) که بین سال‌های ۱۹۳۲ تا ۱۹۹۵ متولد شده‌اند، از طریق مرکز ثبت آمار سوئد شناسایی و بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۳ پیگیری شدند و تشخیص‌های بالینی نیز از ثبت ملی بیمار سوئد به‌دست آمد.
محققان خطر ۳۵ بیماری مختلف جسمانی را در افراد مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه در مقایسه با افراد بدون این نقص و در خواهر و برادر مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه در مقایسه با خواهران و برادران بدون این نقص را مورد بررسی قرار دادند.
در افراد مبتلا به بیش‌فعالی از نظر آماری، خطر ابتلا به تمام بیماری‌های جسمانی مورد مطالعه به جز آرتروز افزایش یافت و قوی‌ترین ارتباط برای بیماری‌های سیستم عصبی، تنفسی، اسکلتی عضلانی و متابولیکی یافت شد. بیشترین ارتباط اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه با بیماری کبدی مرتبط با الکل، اختلالات خواب، بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)، صرع، بیماری کبد چرب و چاقی تشخیص داده شد. اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه همچنین با کمی افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری پارکینسون و زوال عقل مرتبط بود.
هنریک لارسون، محقق ارشد، استاد دانشگاه اربرو سوئد و محقق وابسته در انستیتوی کارولینسکا می‌گوید: این نتایج مهم است، زیرا محرک درمانی نیاز به نظارت دقیق بر بیماران اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه مبتلا به بیماری قلبی، فشار خون بالا و نارسایی کبدی همزمان دارد.
افزایش خطر تا حد زیادی توسط عوامل ژنتیکی زمینه‌ای توضیح داده شد که هم به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه و هم به بیماری‌های جسمانی به استثنای اختلالات سیستم عصبی و بیماری‌های مرتبط با سن کمک می‌کند. خواهران و برادران اصلی مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه به‌طور قابل‌توجهی افزایش خطر ابتلا به بیشتر بیماری‌های جسمانی را نشان دادند.
اکنون هدف محققان مطالعه مکانیسم‌های اساسی و عوامل خطرزا همچنین تاثیر اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه بر مدیریت و پیش آگهی بیماری‌های جسمانی در بزرگسالان است.
نتایج این تحقیق در مجله The Lancet Psychiatry منتشر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی بیش فعالی نقص توجه بیش فعالی بزرگسالان اختلال بیش فعالی و نقص توجه بیماری های جسمانی خطر ابتلا افزایش خطر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۹۸۴۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله مرغان در ایران | کدام کودکان آبله مرغان نمی‌گیرند
همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: آبله‌مرغان، بیماری شایع کودکان است و با آن که بزرگسالان هم به آن مبتلا می‌شوند و اتفاقا عوارض و شدت بیماری در آنها بیشتر است، اما بیشترین شیوع آن در سنین ۵ تا ۱۰ سال است.
امسال موارد ابتلای کودکان به آبله‌مرغان در کشور چشمگیر به نظر می‌رسد که البته طبق گفته مسئولان، با این حال این آمار به آمار سال ۱۴۰۲ نمی‌رسد. میزان ابتلا به این بیماری در اوایل فصل بهار و اواخر فصل پاییز سال گذشته افزایش بسیار چشمگیری یافت. به طوری که یکی از بیمارستان‌های کشور اعلام کرد میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبله‌مرغان نسبت به سال گذشته (سال ۱۴۰۱) افزایش ۷ برابری داشته است.
به گفته متخصصان، افزایش ناگهانی موارد ابتلا از پارسال تا کنون، دو دلیل بسیار مهم دارد؛ اول این که پاندمی کرونا به پایان رسیده و دیگر این که بیشترین شیوع این بیماری در فصل بهار است.
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله‌مرغان در کشوردکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماری‌های عفونی و دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران در این رابطه به همشهری‌آنلاین می‌گوید: بیشترین شیوع آبله‌مرغان در اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است و همیشه همین طور بوده است. اما دلیل افزایش چشمگیر آمار این بیماری از سال گذشته تا کنون این است که در دوران پاندمی کرونا، ارتباط و تماس کودکان کاهش پیدا کرده بود و میزان ابتلا به آبله‌مرغان هم در سال‌های کرونا کاهش یافت. سال ۱۴۰۲ ارتباط کودکان به دلیل بازگشت به زندگی عادی افزایش یافت و به همین دلیل، میزان ابتلا به آبله‌مرغان نسبت به سال‌های گذشته افزایش بیشتری پیدا کرد.
این متخصص بیماری‌های عفونی ادامه می‌دهد: قبل از پاندمی کرونا کودکان مدام در محیط مدرسه و مهدکودک حضور داشتند و با انواع و اقسام ویروس‌های تنفسی و ویروس‌هایی مثل آبله‌مرغان در تماس بودند. به همین دلیل همیشه حتی به شکل خفیف مبتلا می‌شدند و همین باعث می‌شد که سطح ایمنی‌شان تا حدی حفظ شود. اما در دوره کرونا چون بچه‌ها بیشتر در خانه بودند و کلاس‌ها آنلاین برگزار می‌شود، تماس‌شان با ویروس‌ها کم شد. الان که دوباره تماس‌ها شروع شده، طبعا دوباره افزایش موارد ابتلا به عفونت‌ها را داریم.
به گفته رمضانی، این موضوع فقط هم مختص آبله‌مرغان نیست. بعد کرونا موارد ابتلا به ویروس پنوموکوک هم بیشتر شد و یک پیک داشتیم. همچنین مواردی از طغیان سرخک را داشتیم. با این که کشور ما در مرحله حذف بیماری سرخک بود. دلیلش هم این است که در دوره کرونا خیلی از والدین از ترس ابتلای کودکان‌شان به کرونا، آنها را برای تزریق واکسن نمی‌آوردند. به همین دلیل هم در ایران و هم در سایر کشورها مواردی از طغیان سرخک داشته‌ایم. کلا الگوی بیماری‌ها به خصوص ویروس‌های عفونی و باکتریایی بعد از دوره کرونا تغییر کرد و موارد ابتلا به آن بیشتر شد.
بزرگسالان مبتلا نمی‌شوند؟ویروس آبله‌مرغان، بیماری شایع بین کودکان و به شدت مسری است و به گفته رمضانی، فردی که تاکنون مبتلا نشده، اگر در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، نزدیک به ۱۰۰ درصد احتمال دارد که مبتلا شود. حتی اگر در سنین بالا باشد.
دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران تاکید می‌کند: هر قدر در سن پایین‌تر مبتلا شویم، بهتر است. چون عوارض و شدت آبله‌مرغان در کودکان کمتر است و در بزرگسالان عوارض و شدت بیشتری دارد.
آبله‌مرغان چه علائمی دارد؟رمضانی با بیان این که آبله‌مرغان، یک بیماری ویروسی است و طبیعتا علائم مشترک زیادی با بیماری‌های ویروسی دیگر دارد و به همین دلیل خیلی اوقات، افراد این بیماری را با بیماری‌های مشابه آن اشتباه می‌گیرند، می‌گوید: آبله‌مرغان در ابتدا یک سری علائم عمومی دارد که ممکن است با همه عفونت‌های ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود. علائمی مثل بدن‌درد، تب، سردرد و شکم‌درد. این بیماری همچنین به دلیل داشتن علائمی مثل سرفه و عطسه، گاهی با سرماخوردگی هم اشتباه گرفته می‌شود. اما بعد از گذشت دو سه روز از علائم عمومی، کم‌کم بروز بثورات پوستی یا ضایعات پوستی در فرد شروع می‌شود.
این پزشک متخصص بیماری‌های عفونی ادامه می‌دهد: حتی ضایعات پوستی هم ممکن است فرد را به اشتباه بیندازد. چون سرخک هم یکی از علائمش ضایعات پوستی است. البته الگوی انتشار ضایعات پوستی آبله‌مرغان کمک می‌کند که آن را از سایر بیماری‌های با علائم تب و ضایعات پوستی تشخیص دهیم.
دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران می‌گوید: الگوی انتشار ضایعات پوستی در آبله‌مرغان که به شکل دانه‌های کوچک قرمز هستند، از تن فرد شروع می‌شود. بعد به پشت می‌رسد و بعد تدریجا صورت و بقیه بدن را فرا می‌گیرد. این ضایعات به‌تدریج تغییر شکل می‌دهند و تبدیل به تاول‌های کوچک می‌شوند. بعد زخم می‌شوند، بعد خشک می‌شوند و بعد می‌افتند. درضمن تا زمانی که آن زخم‌ها خشک شوند و کامل بیفتند، این بیماری مسری است و می‌تواند بقیه را هم مبتلا کند.
دوره بیماری چقدر طول می‌کشد؟ویروس آبله‌مرغان یک دوره کمون دارد؛ یعنی دوره‌ای که فرد با بیمارِ مبتلا تماس داشته ولی هنوز علائمی در او بروز نکرده است. این دوره ۱۰ تا ۲۱ روز طول می‌کشد. یعنی بین ۱۰ تا ۲۱ روز طول می‌کشد تا اولین علامت آبله‌مرغان در فرد ظاهر شود. بعد از بروز تمام علائم معمولا ۱۰ روز طول می‌کشد تا دوره بیماری تمام شود.
به گفته رمضانی، فرد معمولا یک بار به آبله‌مرغان مبتلا می‌شود و ابتلای دوباره در یک نفر رخ نمی‌دهد. البته در موارد نادری ممکن است برخی افراد به شکل خفیف مبتلا شوند اما بیماری در این افراد علائم بالینی ندارد. تاکید می‌کنم در موارد نادر، چون احتمال ابتلای مجدد بسیار پایین است.
این متخصص بیماری‌های عفونی در پاسخ به این سؤال که آیا کودکان زیر ۵ سال به این ویروس مبتلا می‌شوند یا نه، می‌گوید: هر فردی که در تماس با فرد آلوده باشد، مبتلا می‌شود. حتی کودکان زیر ۵ سال. البته به جز کودکان زیر ۶ ماه که ایمنی‌شان را از مادر می‌گیرند.
بیشتر بخوانید؛
آشنایی با توصیه‌هایی درباره تسکین ناراحتی آبله‌مرغان علائم آبله میمونی چه تفاوتی با آبله مرغان دارد؟ چطور می‌توان درد و خارش ناشی از بیماری را کاهش داد؟ راههای انتقال ویروسویروس آبله‌مرغان از دو طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد آلوده و از طریق ترشحات بینی فرد بیمار منتقل می‌شود. به گفته رمضانی، این بیماری درمان اختصاصی ندارد اما در صورت ابتلا بهتر است که فرد به پزشک مراجعه کند. چون اولا کودکان زیر ۵ سال معمولا دچار تب بالا می‌شوند و دوم این که همان طور که گفتم، تشخیص این بیماری از ویروس‌های دیگر سخت و نیاز است که حتما پزشک بیمار را ببیند و تشخیص درست دهد.
این پزشک چند توصیه درباره افراد مبتلا می‌کند و می‌گوید: کودکان مبتلا به آبله‌مرغان باید روزی یک بار دوش با آب ولرم بگیرند تا زخم‌شان عفونت نکند. چون ضایعات پوستی خارش زیادی دارند و گاهی کودک آن را می‌خاراند و دوش گرفتن کمک می‌کند تا زخم‌ها عفونت نکند. درضمن ناخن‌های کودک باید کاملا کوتاه باشند. همچنین کودک تا زمانی که علائم دارد، اصلا نباید در فضای عمومی حضور پید کند. نه در مدرسه و نه درمهدکودک و جاهای دیگر. چون در صورت حضور فرد مبتلا در یک مکان عمومی، تا بیشتر از ۹۸ درصد احتمالا ابتلا وجود دارد. حتی اگر تماس در فاصله زمانی کوتاهی اتفاق بیفتد.
آبله‌مرغان درمان اختصاصی ندارد اما ...رمضانی درباره درمان ویروس آبله‌مرغان هم توضیح می‌دهد: این ویروس درمان اختصاصی ندارد و فقط برای گروه‌های خاص، زنان باردار و بیماران نقص ایمنی درمان اختصاصی دارد. مصرف آنتی‌هیستامین و خانواده آن در کاهش علائم بیماری کمک‌کننده است. همچنین اگر کودک تب دارد، استامینوفن باید مصرف شود. مصرف ایبوپروفن برای کودک توصیه نمی‌شود. کودک با مصرف همین داروها، استراحت کردن، کمک کردن به آرام شدن کودک به خاطر خارش زخم‌ها کمک می‌کند تا دوره بیماری به پایان برسد.
به گفته این متخصص بیماری‌های عفونی، در موارد نادری بیماری در فرد شدید می‌شود و درگیری ریه یا درگیری مغزی پیدا می‌کند اما بسیار نادر است و در کودکان هم کم پیش می‌آید.
زونا همان آبله‌مرغان است؟رمضانی در پاسخ به این سؤال که آیا صحت دارد بیماری زونا شکل دیگری از آبله‌مرغان است، بیان می‌کند: بله، زونا شکل تغییریافته آبله‌مرغان است. درواقع ویروس آبله‌مرغان این خاصیت را دارد که سال‌ها داخل بدن و در یک سری غدد لنفاوی و ... به صورت نهفته باقی بماند. یعنی ویروس دیگر هیچ علائمی ندارد اما کاملا از بدن پاک نمی‌شود و نهفته در بدن فرد باقی می‌ماند. تا این که عاملی مثل استرس، افزایش سن یا تضعیف سیستم ایمنی باعث فعال شدن آن ویروس می‌شود و این بار علائم بالینی آن شبیه آبله نیست و به آن زونا می‌گوییم.
این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به این که زونا، بیماریِ دوره بزرگسالی است و معمولا در سنین سالمندی مبتلا می‌کند، می‌گوید: ضایعات پوستی زونا کاملا متفاوت از ضایعات پوستی آبله‌مرغان است. زونا نوع چشمی دارد که چشم‌ها را درگیر می‌کند، زونای صورت داریم، زونای پشت و بالاتنه داریم. هر یک از اینها دردهای عصبی بسیار شدید و آزاردهنده‌ای دارند.
کد خبر 849396 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سلامت خبر مهم بیماری - ویروس بیماری - بیمارستان
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند